هدف های سال نود و شش

معمولا هر سال شمسی که به پایان نزدیک میشه یه سری هدف گذاری میکنم برای سال آینده و بالطبع وقتی اون سال تموم شه هم بررسی میکنم سالی رو که گذشت و مطابقت میدم

بین هدف و نتیجه اول از همه یه بررسی میکنم سال نود و شش را که در روز 7/1/1396 نوشتم.

1 مطالعه روزانه (گمون نمیکنم در یک سال اخیر روزی بوده باشه که توش مطالعه کردن رو نزاشته باش)    پس تبریک میگم موفق شدم

2- تسلط بر زبان انگلیسی برای تافل (راستیتش چند سالیه که قصد دارم سطح زبانم رو بالا تر ببرم در حدی که هیچ مشکلی برای زبان نداشته باشم ولی یه جورایی حال و حوصله و پشت کار و وقتش رو ندارم شاید در 342 روز اخیر که از 7/1/1396 گذشته جمعا سی یا چهل روزش رو وقتی گذاشتم برای توسعه زبان انگلیسی ام که واقعا زمانی بسیار بسیار کم است و رشد چندانی نداشتم اما میتونم بگم اولین هدف سال 97 ام رو زبان گذاشتم که بتونم درصد قابل قبولی از سوالات زبان کنکور ارشد را پاسخ بدم)        پس متاسفانه تسلیت میگم به خودم و این که لعنت بهش

3- متمم امتیاز بالای 1000 (متاسفانه به یه مشکل خیلی بزرگی در متمم رو به رو شدم که سال های پیش همیشه از روی دادن آن میترسیدم و اون بی تفاوت شدن به متمم هست دلیلش هم احتمالا دور شدن از جو و ضربان متمم هست و الان کلا 354 امتیاز دارم )         پس متاسفانه تسلیت میگم به خودم ولی قصد دارم عید رو به صورت مجدانه متمم رو شروع کنم

4- درست کردن بوی عرق (یه مشکلی بود که چند سال اخیر باهاش درگیر بودم و این مشکل عبارت از این بود که وقتی عرق میکردم بوی عرق بسیار بدی ازم ساطع میشد که با رعایت رژیم غذایی دارو درمانی و این داستان ها به صورت کامل حل شد)       پس تبریک میگم به خودم

5- دوچرخه سواری و پیاده روی طولانی ( در سالی که داره به انتهاش نزدیک میشیم سعی کردم حداقل هفته ای سه مرتبه پیاده روی سبک و یک مرتبه پیاده روی سنگین رو تو برنامم بگنجونم مرسی از رسول علی معین عزیز و البته خودم که تونستم به این برسم      پس تبریک میگم به خودم

6- موزیک های عالی فیلم های عالی (میتونم بگم که تقریبا امسال هیچ فیلم سینمایی رو تماشا نکردم ولی موسیقی های قشنگی رو گوش کردم موسیقی های دلکشی رو درک کردم امسال باید بیشتر به موسیقی بپردازم و لذت ببرم احتمالا در دفتر کارم یه گجت صوتی میزارم و به صورت حرفی ای موسیقی میشنوم )

7- قوی کردن زرین سیستم(یه تلاش هایی برای این کار انجام دادم یه نتایجی هم در سالی که گذشت داشتم و کلا خوب بود ( به جز ماه بهمن که وحشتناک اوضاع بد بود و هم ضرر کردیم هم افت و هم خیلی چیز های بد خیلی خیلی خیلی بد ولی به غیر این ماه بقیه ماه ها قابل قبول بود) اما بذر هایی برای زرین سیستم کاشتیم که امیدوارم ساله دیگه با تلاش بیشتر تعهد بیشتر و همکاری و کمک های بیشتر توسعه ی بسیار بسیار بزرگی در زرین سیستم ایجاد کنیم

8- قوی کردن حجره(همون طور که میدونید دیگه حجره ای وجود نداره وجاش رو داده به دیمانسه دیمانسه هم که بهتر میدونید یه انقلابی است در تولید و شخصی سازی متاسفانه در سالی که گذشت همه ی مسولیت ها همه تلاش های انلاین و افلاین بر گردن امین کاکاوند عزیز بود و من و محمد زنگانه وقت خیلی خیلی خیلی کمی رو برای توسعه دیمانسه گذاشتیم (البته ناگفته نماند که محمد زنگانه هم تلاش خیلی خوبی داشت ولی این وسط من خیلی خیلی کم گذاشتم تو این کار و جمع وقتی که برای دیمانسه در سالی که گذشت گذاشتم کم تر از بیست ساعت کاری بود که به خاطر این کار خیلی ناراحتم و حس بدی دارم ) امیدوارم سال 97 وقت بیشتری برای توسعه دیمانسه بزاریم و همراهی با امین کاکاوند و محمد زنگانه یه سینرژی بالایی در ما ایجاد کنه

9- همکاری برای سایت شیمی(این ایده ای بسیار ابتر ابتدایی بسیار ضعیف همراه با گروهی افتضاح بود که ترجیح دادم توسعه ی در این زمینه ایجاد نکنم و بندازتمش کنار

10- فروش زمین سرخ رود (بنده زمین  ویلایی در زنگی کلا سفلی دارم به مساحت 200 متر در داخل شهرک نگین شمال شهرکی بسیار زیبا و بزرگ که مکانی قابل قبول است چند سال پیش برنامه داشتم که این زمین را مشارکتی و یا به صورت شخصی بسازم و به فروش برسانم ولی نظرم عوض شد و قصد فروش به صورت زمین رو دارم در یک سال اخیر کلا یه بار سر زدم به زمین که ببینم سره جاش هست یا نه و البته تقریبا هیچ مشاوره املاکی نرفتم که این زمین رو بفروشم ضمنا یک بار هم در دیوار و یک گروه تلگرامی تبلیغ فروش این زمین رو گذاشتم که متاسفانه افاقه ای نکرد دوستان اگه کسی یه زمین ویلایی قشنگ تو یه جای قشنگ و البته بسیار در دسترس نیاز داشت بگه بگه که من پولش رو بزنم به یه زخمی راستی اگه خواستید مشارکتی هم میسازیم :)

11- نان و اکوسیسیتم تهیه غذا ( این هم ایده بسیار جالبی بود که به گمونم در نیمه ی دوم سال کلید خورد و بیشتر جنبه ی کار افرینی اجتماعی داشت ولی متاسفانه کسی که میخواستم باهاش همکاری کنم یه جورایی جنم کارافرینی و... رو نداشت و زود عقب کشید به علاوه این که اون روحیه ای که من نیاز داشتم رو نداشت          پس این ایده فیل شد (راستی اگر کسی هست که ادم با سلیقه ای هست پر تلاشه و براش ممکنه که یه شب تا صبح بیدار بمونه و صبح بره جایی این ها رو تحویل بده با من تماس بگیره همه جوره باهاش همکاری میکنم:)

12- تسلط کلامی بالا (این هم یکی دیگه از اهداف بود که به گمونم در راهش قدم ورداشتم )

13-تسلط بر یه سری نرم افزار ( که تا حدودی جلو رفتم ولی باز هم باید تلاش باید کنم تا بتونم دسترسی های بالای نرم افزاری داشته باشم

این بود کارنامه سال 1396

پینوشت:در اینده ی خیلی نزدیک برنامه سال 1397 رو هم مینویسم سالی که در اون وارده نیمه ی دوم دهه سوم زندگیم میشم.

1- هر روز نوشتن
2- توسعه فروش زرین سیستم چه پروژه ای چه فروش عمده ی قطعات (ویدیو ساختن فروشگاه اینترنتی تولید محتوی غنی و ...)
3- کمک به ایجاد دومان و در وحله اول ساختار پیدا کردن ورسک

4- ایجاد استارتاپ کردن دیمانسه 

5- تعیین تکلیف زمین سرخ رود

6- بالا بردن سطح زبان حداقل برای کنکور ارشد
7- قبول شدن کنکور ارشد (البته دانشگاه منطقی که خودتون میدونید دانشگاه منطقی یعنی چی کلاس نرم یا اگه میرم جمعه باشه یا روز هایی که به کار و کاسبی لطمه نزنه ضمن این  که استایل خوبی داشته باشه و البته کمک بتونه بکنه که اگه در صورتی که بخوام پی اچ دی در خارج از کشور بخونم کمکم کنه)
8- هر روز کتاب خوندن
9- دماوند(که در مرداد سعی میکنم حتما صعودی داشته باشم)
10- مطالعه ادبیات کلاسیک
11- تغذیه سالم تر
12- پیاده روی منظم
13- ایجاد و داخل شدن در یه رابطه جدی :)
14- متمم مطالعه منظم اجباری
15- تسلط بر نرم افزار ها و مهارت های کاری زرین سیستم 

16- محدود کردن شبکه های اجتماعی مثل تلگرام و البته اینستاگرام (

۱۷- ده درصد از درآمدم رو میدم برای جمعیت امام علی

سبک سفر سبک زندگی

همان طور که سبک های مختلف زندگی وجود داره (البته مرگ) سبک های مختلف سفر کردن هم وجود داره

اگر از این بگذریم که بله ما زندگی رو سفر میکنیم همین که در دنیا گذران عمر میکنیم خودش یه سفره و اگه زندگی رو زندگی کنیم این یه سفر است اگر از سفر های کاری درمانی و اجباری (بعضی سفر ها اجباری است ) بگذریم به نظرم دو نوع اصلی سفر داریم.

سفر بی بازگشت و بی برنامه
سفر برنامه ریزی شده

سفر بی بازگشت از اون سفر هایی است که نه مقصدش مشخصه نه زمانش و نه مکانش نه روشش هیچ چیزیش مشخص نیست هم چون یک ROLING STONE که نمیدونه داره کجا میره سرنوشتش چیه و چی خواهد شد و تا کی میره و معلق است در همه جا ادامه داره(بازی تا زمانی ادامه داره که ادامه داره)

دسته ای دیگر از  سفر ها هم هست که برنامه ریزی شده است (این که حدودا چه جوری میرن حدودا کی بر میگردن و حدودا کجا ها میرن هم قبوله)

چند مدل اصلی متداول سفر در ایران:

این که بریم تور سه شب و پنج روز همراه با ناهار و صبحانه در استانبول

 یا بریم تور یک هفتگی انتالیا فول آل که همه چی هست.

یا نه قربون وطن خودمون بریم شمال هیچ جا مثل مملکت خودمون نمیشه عشق کرد.

یا نه بریم پابوس اقا امام رضا یا سه شنبه شب جمکران باشیم اقا رو ببینیم. 

یا بریم جمع کنیم با بچه ها بریم پاتایا از مناظر طبیعی استفاده ببریم

(البته همه اینایی که گفتم سفر های کم تر از هفت روز است که معمولا خیلی در دسترس تر از سفر به چین یا اروپا هست که یه مقداری رفتن به اون جا هم مشکلات ویزایی داره هم یه مقدار بیشتر طول میکشه و البته هزینه های زیادی نیز داره)

در مورد تجربه ی شخصی و لذت شخصی که در سفر میبرم باید این واقعیت رو بگم که رفتن به سفر های هتل گردی و استراحت کردن و یا مثلا دیدن جا های خاصی و خرید کردن های خاص برام جذابیتی نداره  

کراش بازان شمال

همان طور که  قبلا گفته بودم من دوره ی مهندسی صنایع رو در دانشگاه شمال گذروندم (البته همانطور که میدونید بنده علاقه ای به دانشگاه ها ندارم در حقیقت میتونم بگم که به نظر من جایی که بری بیای یه سری جزوات رو بخونی مجبور باشی که در کلاس هایی که صندلی چوبی دارند بشینی و عرایض استاد رو بشنوی و یه چیزایی بنویسی یه شوخی کنی یه دوری بزنی و در نهایت بعد چند وقت همین جوری رفتن و اومدن یه رسیدی(همون مدرک) رو بگیری که بله بنده چهارسال پنج سال - هشت سال - ده سال این کار رو کردم یه جورایی حماقت هست و تمام حالا خنده دار اینه که انتظار داریم بعد این دوره شاغل شیم و به پاس این رسید بهمون پول هم بدن (در مورد دانشگاه مزایا و معایبش سخن زیاده ولی الان مورد بحث من لزوم دانشگاه رفتن نیست)

دانشگاه شمال ایده ای که موجب شکل گیری و ادامه اش شد شبیه به بقیه دانشگاه های ایران نبود دلیلش هم مشخصه چون دولتی نیست همان طور که میدونید دانشگاه ها رو دولتی میکنن که وزارت علوم یه خلوت گاهی داشته باشه (البته غرض های سیاسی اش رو بررسی نمیکنم اصلا به من چه که دانشگاه ازاد رو رییش رو دولت مشخص میکنه و یا به من چه که جنبش های دانشجویی داریم یا بلاشک به من ربط نداره که چرا روسای دانشگاه های دولتی ما انتصابی هستند و... والله ) ولی همان طور که میدونید هر جایی که دولت به صورت مستقیم دخالت کنه اوضاع خراب خواهد شد ولی از اون جایی که دانشگاه شمال دانشگاه هیات امنایی هست و خصوصی(البته به نظر من این که جایی یک مالکیت مطلق داشته باشه و به صورت مدیر عاملی اداره شه موجب میشه سریع تر اون مرکز رشد کنه ولی خب از اون جایی که هییت مدیره این دانشگاه آدم های بزرگی هستند در نتیجه موجب تعالی سازمان شده است)

با این مقدمه کوتاه میرسیم به دانشگاه شمال حسی که من به دانشگاه شمال داشتم حسی بسیار مثبت بود مجموعه ی با رفاه بسیار بالا کارکنان و اساتید خوب محیطی بسیار دلپذیر با امکانات بسیار زیاد از جمله:
چندین کافی شاپ_رستوران_فست فود_ نان داغ کباب داغ_هایپر مارکت_سالن بیلیارد _سالن گیم نت_ابمیوه فروشی_بستنی فروشی_ایتخر فوق العاده _زمین چمن_بدن سازی و... قلیون سرا(البته این قلیون سرا به خاطر منع قلیون در دانشگاه در رو به روی درب پشتی دانشگاه واقع شده یه جورایی شبیه فیلم دار و دسته نیویورکی که مسابقه مشت زنی غیر مجاز رو در بندر گاه و روی یک تخته ی ایستاده با فاصله ده سانت نسبت به خاک نیویورک برگزار میکردند(راستی امکانات کارگاهی و ازمایشگاهی خوبی هم داره ولی دیگه اولیت بررسی من نبوده )

با این مقدمه طولانی ک به تشریح دانشگاه شمال پرداختم دانشگاه شمال دانشگاهیی با معماری فوق العاده در طبیعتی بسیار زیبا(در داخل جنگل) واقع شده است.

یاده حرفی از دکتر شیری روانشناس افتادم که برای یک سخنرانی به دانشگاه شمال امده بودند(در استادسرا اقامت داشتند) در خلال صحبت هاشون چیز جالبی گفتند:
من صبح با صدای بلبل از خواب بلند شدم اومدم بیرون (محوطه دانشگاه)در مکانی که درخت های خیلی بلند و کل کاری فوق العاده ای داشت دختر و پسر های زیبارو  لبخند زنان  راه میرند دختر هایی که گل روی مو هاشون گذاشتن و اگه دانشگاه شمال دانشگاه هست اون طویله ای که ما تو دانشگاه پزشکی تهران و دانشگاه اکسفورد(انگلستان)توش بودیم چی بود!

همان طور که قبلا گفته بودم من هیچ وقت یک دانشجوی واقعی در دانشگاه شمال نبودم نه با استاندرد های وزارت علوم و نه با استاندارد های عرف دانشگاه شمال در حقیقت بنده بیشتر در گیر مطالعات خودم و درگیری های کاری و تحقیقاتی خودم بودم و تقریبا نه در کلاس ها شرکت میکردم نه در برنامه هایی که بچه ها میگذاشتند تقریبا اطلاعی از برنامه های دانشگاهی و البته دور همی ها رو نداشتم و مشغول به فعالیت های خارج از دانشگاه خودم بودم(به عبارتی خیلی از همکلاسی های خودم رو هم نمیشناختم و در کل شاید با دو سه نفر آن هم زمان بسیار محدودی وقت گذراندم)

در هفته ی گذشته به خاطر پروژه ای مربوط به زرین سیستم در دانشگاه شمال حضور پیدا کرده بودم

در حال حاضر که من دانشجوی این دانشگاه نیستم و یک فردی بیرون ام و ناظر بر دانشگاه شمال

به صورت کاملا اتفاقی با کانالی در تلگرام مواجه شدم به نام کراش یاب شمال با ۱۹۰۰ نفر عضو(دانشگاه شمال کم تر از شش هزار دانشجو دارد)
ساز و کار این کانال بدین صورت است که اگر فردی به فرد دیگری کراش پیدا کند(اگه شما هم مثل من معنی کراش رو نمیدونستید و براتون سوال پیش اومده که کراش چیه؟ و تنها ایده ای که در مورد کراش دارید همان کراش بازی پلی استیشن هست میتونم بهتون بگم کراش به معنی اینه که کسی رو دوست دارید و بهش نگفتید به این میگن کراش)

عملکرد این کانال به این صورته که در صورتی که از کسی خوشتون اومد و براتون جذاب بود و یا عاشقش شدید به عبارت دیگه  اون فرد برای شما با افراد دیگه تفاوت داشت.
مشخصات فرد مورد نظر رو میزارید و فرد مورد کراش دیده این رو در کانال میبینه(این جوری فقط خود فرد کراش دهنده و کراش گیرنده  متوجه میشه کی کی رو میگه و دو ور رابطه با استفاده از یه ربات تلگرامی هم رو پیدا میکنند و تمام

پینوشت: در ادامه به بررسی این موضوع میپردازم که دلایل شکل گیری و احساس نیاز به همچین ابزار هایی چه چیزی میباشد (احتمالا میگید هاشم چی میگی تو ؟!؟! دلیلش مشخصه عرضه و تقاضایی به قدمت تاریخ شکل گیری موجودات زنده ولی بحث من این نیست من میخوام شکل گیری و ساختار مندی عمق گیری و حجم روابط بر مبنای دنیا مجازی(البته همیشه با لفظ دنیای مجازی مشکل دارم این چیزی که باهاش مواجهیم دنیایی کامل واقعی هست ) و میتونیم بگیم دنیای آنلاین

عید نوروز عید باستانی ایرانی

در حال حاضر در اسفند سال 1396 هستیم به معنی واقعی کلمه شاهد این هستم که عمر چقدر زود میگذره اسفند 1395 رو خوب یادمه انگار دیروز بود(البته اسفند 94-93- و... رو هم خوب یادمه الزایمر ندارم) نمیدونم این مشکل منه و فقط من باهاش درگیرم یا کس دیگه ای هم این مریضی رو داره

قاعدتا در زمانی که نزدیک میشیم به تعطیلات و عید نوروز افراد باید خوش حال باشند: خرید عید - مرتب کردن و درست کردن خونه و اماده کردن برای مهمان - خرید وسایل عید آجیل و شیرینی و سفره هفت سین و غذا ها و تعطیلات (در مدارس از دهه اخر اسفند تا 13 فروردین و در ادارات هم تعطیلات تا 5 فروردین ولی خب بهتر میدونید تا 13 ام تقریبا همه چی تق و لقه اصطلاحا ) و رفت و آمد ها و ...

ولی میخوام این جا یه رازی رو بگم من تقریبا از عید نوروز متنفر هستم هیچ حس خوبی به من نمیده و خوش حال نمیشم هیچی ناراحت هم میشم.

شاید بهم بگید: اه چه ادم بی ذوقی تو دل نداری هوا خوب میشه میرن میان ادما و....

اما من هم دلیل های خودم رو دارم که به اختصار فهرست میکنمشون:

1- اصولا هر رویدادی که مبنای تقویمی داشته باشه رو من باهاش مشکل دارم یعنی چی روز پدر روز مهندس روز تولد سالگرد ازدواج و سالگرد شهادت فوت و ... (هر روز میتونه روز تولد روز پدر روز دوست روز عشق ورزی باشه چرا باید ما خودمون رو محدود کنیم مجبور کنیم به خاطر یه زمان مشخص! چون همه مردم یه کاری میکنن و همه تاریخ میکردن ما هم بکنیم خب این چه ربطی به ما داره (البته اگه در مورد تاری شکل گیری تمدن ها بخونید میبیند مبنای این ها چقدر مسخرست)

2- قوانین مسخره در نوروز این که باید حتما تو یه فرصت محدودی مثلا ده اسفند تا 25 اسفند باید همه ی منزل رو مرتب کنی خیلی چیزا رو تعویض کنی(البته اگه پول داشته باشی لازم به ذکر هست که پول هم نداشته باشی باز هم خیلی وقتا فشار میاد که شده قرض بگیری و این کار رو بکنی) البته شیرنی پزی و خونه تکونی از سخت ترین قسمت های این مارتون نفس گیره این که باید بری دور یه سفره مسخره بشینی تلوریون ببینی بعد تازه باید منتظر باشی که بری خونه های دوستان و اشنایان کسایی که گاها دوستشون نداری هیچی تنفر هم داری ازشون ولی باید بری یه پنج دقیقه حرف ها خاطرات و ... مسخره رو بگی( این که یکی رو دوست داری خودت هر وقت تونستی تو برنامه هات میزاری که ببینیش و این که وقت نداری هم بهونه نیست در حقیقت ما چیزی به نام وقت نداشتن نداریم ترجیح ندادنه ) که این کار شبیه اینه که به زور باید بری صفحه ی اینستاگرام فردی رو ببینی لایک کنی و کامنت بزاری و سریع هم محل رو ترک کنی

3- خرید شب عید شلوغی ها بالا بردن عجیب غریب قیمت پوشاک خوراکی ها و... و این که باید این چیز ها رو بخرو و اون کار ها رو بکنی و الی وجه خوبی نداره هیچ وقت درک نکردم.

4- برنامه ی خاصی نداشتن برای این تعطیلات سفر داخلی در این ایام که واقعا وحشتناکه ای عزیزانی که میخواید بیاید مازندارن و یا مشهد و یا اصفهان عزیزان اگه شلوغی رو دوست دارید اگه عاشق ترافیک هستید اگه دوست دارید چیزی که ارزشش x تومان هست رو ده x بخرید باشه برید. سفر خارجی هم که با این ارزش افتضاح دلار و البته بالا رفتن انقدر عجیب پرواز های برون مرزی دیگه خیلی توجیه نداره (بنده امسال قصد داشتم که به نپال سفر کنم ولی وقتی هزینه ی بلیط رو دیدم و با کاسبی که دارم مقایسه کردم مردد شدم بعد هم که وقتی با ضرر مالی مواجه شدم دیگه حتی بهش فکر نکردم و اینگونه سفر به نپال در عید پر پر شد.

5- اون ولوله الکی قبل از عید و اون سکون وحشتانک بعد از عید در کسب و کار ها

اما با همه این حرفا اگه یه چیز هر بهونه ای موجب شه که افراد خوش حال شن لذت بیشتری از زندگی ببرن بیشتر دلشون شاد باشه اون چیز خیلی خوبه عید نوروز برای خیلی از افراد نقش همین چیزه خوب رو داره من صمیمانه این چیز رو پیشاپی بهت تبریک میگم و امیدوارم خوب و خوش خوش حال باشید :)

روز مهندس مبارک

هدف من از وبلاگ نویسی به هیچ عنوان رویداد نویسی نیست.
اما به بهانه ی پنجم اسفند روز مهندس قصد دارم یه چیزایی رو بررسی کنم.

1- مهندس کیست؟ مهندسی کردن به چه معناست؟
2- دلیل نیاز جامعه به مهندس؟
3- در چه جامعه ای به مهندسین ارج مینهند؟


در ابتدا باید بگم که کسی که رفته دبیرستان را تمام کرده و به واسطه ی کنکور و یا سهمیه یا پول وارد دانشگاه شده و در دوران چهار ساله(دم شما گرم هفت ترمه تموم کردی) پنج ساله شش ساله هفت ساله و یا هشت ساله ی دانشجویی که هشت صبح رفتید کلاس دروس عمومی اختصاصی نیمه اختصاصی و پایه رو پاس کردید پروژه و پایان نامه و کاروزی و شرکت در انجمن علمی و.... داشتید و در اخر از این کلاه منگوله دار ها گذاشتید و اخر پرتش کردید هوا و یه کاغذ هم بعد از شش ماه گرفتید.
اول از همه به شما تبریک میگم اما باید یه واقعیت رو بگم خدمتت عزیزم شما مهندس نیستی یا به عبارتی دیگه شما هنوز مهندس نشدی
مهندسی کردن به عمل هست به رفتار به کردار به نتیجه به دید فرد به یک فرایند رویداد

خودرو های شخصی

داشتن خودرو شخصی یکی از چیز هایی است که خیلی ها نیازش رو در زندگی احساس میکنند.

یه زمانی در خیلی از جاهای دنیا و البته ایران داشتن خودروی شخصی رویاگونه بود .

در قبل از انقلاب تعداد کل خودرو ها به ۱ میلیون عدد میرسید در صورتی که در حال حاضر تعداد خودرو های داخل کشور از مرز بیست میلیون عدد گذشته است.

(البته با این روند بالا رفتن قیمت خودرو خودروی شخصی داشتن به سمت رویا بودن میرود)

تاریخ خودرو و خودرو سازی در ایران داستانی است طولانی که از دوران قاجاریه شروع شد و تا به امروز ادامه داره

(برای خوندن داستان اولین های خودیی در ایران به وبسایت شخصی مهندس فرهاد کاشانی مراجعه کنید)

اواسط دهه سی هجری شمسی 

 داشتن خودروی شخصی به غیر از حمل و نقل اهداف دیگه به شرح زیر دارد:

1- نشان دادن طبقه اقتصادی اجتماعی فرد

  بلاشک برداشت اولیه و رفتار افراد از دیدن فردی که از مرسدس اس کلاس اتاق جدید پیاده میشه با کسی که پیکان رنگ و رو رفته داره فرق داره همان طور که صور ظاهری افراد در ارتباطاتشون تاثیر گذاره (یه جورایی خودرو هم جزء صور ظاهری است)یکی از المان های طبقه ی اقتصادی اجتماعی افراد خودرو است اگر از این نکته که ایمنی و رفاه خودرو های لوکس بالاتر از خودرو های عادی است بگذریم این نکته که با اس کلاس و هم با پراید از جایی به جایی میشه منتقل شد (البته الان در ذهنتون این رو نگذرونید که اره ادم با خر هم میتونه جا به جا شه هاشم چی میگی!؟!؟ اره عزیزم با خر هم میشه جا به جا شد ولی سرعت خودرو بالاتر است و رفاه بیشتری داره)

یاده مثالی از جان کری(در کتاب دبی سریع ترین شهر دنیا) افتادم که میگفت:

در دبی طبقه ی افراد با خودروش مشخص میشه 

یاده پند محمد جابریان غول صنعت فولاد افتادم که میگفت: وقتی میخواید تازه وارد کسب و کار شوید و بیزینسی رو شروع کنید حتما برید یه خودرو خوب بخرید این جوری طرف رابطه شما (مشتری و یا همکار تجاری) در ذهنش میاد که این یا خیلی پولداره یا بچه پولداره که این برای شما و بیزینستون اعتبار ایجاد میکنه

2- جنبه ی تفریحی داشتن خودرو

خیلی از افراد خودرو برایشان جنبه ی تفریحی داره افرودر ها (کسانی که با ماشین هاشون به خارج از جاده میزنند و معمولا طبیعت گرد هم به حساب میان ) ریس باز ها (این ماشین های کف خواب و که تیونیگ های عجیب غریب دارتد)‌ کلاسیک سوار ها ( به معنی واقعی کلمه ماشین کلاسیک نه ماشین قدیمی )

البته در مواقع بسیاری پیش میاد که افراد به این دلیل یک خوردو تفریحی خاص میخرند چون فرهنگ اون ها رو دوست دارند و علاقه دارند در اون خرده فرهنگ قرار گیرند.

نمونه ای از خودرو های افرود

نمونه ای از خودرو های کف خواب

3- بعضی اوقات یک سری از خودرو ها تبدیل به فرهنگ میشود.

مانند: تویوتا در بین کرد ها و بلوچ ها - وانت نیسان ابی - هارلی سوار ها (میگی هارلی خودرو نیست بلکه موتور سیکلت است اما به نظر من موتورسیکلتی که 2100 سی سی حجم موتورش باشه خودرو به حساب میاد) - بنز جی کلاس در دبی و....

شاید بگید نیسان آبی خودرو کار هست که اگر همچین فکری دارید اشتباه میکنید خیلی ها از این طیف هستن که دو تا نیسان دارند.

نیسان آبی زیرپایی (به عنوان خودروی سواری و استفاده شخصی) و نیسان آبی کار

مرسدس جی کلاس خودرویی است که پیروان شیخ محمد حاکم دبی از آن استفاده میکنند.

4-بعضی اوقات با استفاده از خودرویی خاص میخواهند برند ایجاد کنند

(مثلا کره ای ها ماشین کره ای سوار میشند و یا ژاپنی ها ماشین ژاپنی و روس ها ماشین روسی(البته این ایده ایده ای کمونیستی هست به نظرم) یا این که زمام داران یک مملکت یا ثروتمند ها برای این که خودشون رو از مردم نشان دهند (در حقیقت خاکی باشند) از این خوردو ها استفاده میکنند. البته معمولا وقتی به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند.

در کنار مردم پراید سواری و پژو سواری میکنند و در خفا سوار فراری و رویس میشوند( یا فرزندانشان مجبورند که پورشه و سوپر کار سوار شوند) و این گونه یه جورایی همراه با مردم بودن رو نشان بدهند.

(خاطره شخصی: احتمالا اقای عباس جدیدی کشتی گیر و عضو سابق شورای شهر تهران رو میشناسید ایشون در همسایگی ما مالکیت یک مجتمع تجاری ورزشی را دارند و بالطبع بنده هر روز ایشان را زیارت میکنم قبل از این که ایشان عضو شورای شهر بشوند به گمونم سال نود عباس اقای داستان ما یک عدد بی ام و X3  و یک عدد بی ام و 530 داشتند. به محض این که به عضویت شواری شهر درآمدند خودروی ایشان به پژو 405 تبدیل شد )

با این مقدمه ی نسبتا طولانی میریم سراغ بررسی مالکیت خودروی شخصی (به شخصه اعتقاد دارم که ادم باید منطقی تصمیم بگیره)

در ابتدا به بررسی هزینه های مالکیت خودروی شخصی میپردازیم :

 در این پست من خودرو پژو ۲۰۶ را در نظر گرفتم خودرویی بسیار متداول برای اقشار مختلف جامعه (آبرومند) درسته اندازه کوچکی داره ولی یه جورایی یکی از رند ترین خودرو های بازار داخل ایران میباشد)

1- هزینه ی خرید خودرو (بستگی به این داره که چه خودرویی دارید میتونه پژو اردی مدل ۸۰ با قیمت شش میلیون باشه یا مازراتی گیبلی با قیمت دو نیم میلیارد تومان )

این دیگه بستگی به خودتون داره که چه ماشینی دوست دارید نیاز دارید و  البته توان خریدش رو دارید.

۲- هزینه ی افت قیمت خودرو این که یک خودروی صفر بخرید و یا با چند سال کارکرد و بعد بخواهید همان خودرو را بعد از گذشت زمانی بفروشید قاعدتا با افت قیمت رو به رو خواهید شد (البته این که الان نوسان قیمت خودرو را شاهد هستیم و قیمت خوردو زیاد میشه دلیلش (پایین امدن ارزش پولمون هست) که این افت قیمت خودرو معمولا چند درصد از قیمت خودرو هست که هر سال کم تر و کم تر میشه از ۱۵ درصد در سال اول به ۸ درصد ۷ درصد و  کم تر و کم تر در سال های بعد (البته کاملا به نوع خودرو و سلامت خودرو مورد نظر هم داره بستگی داره )

پژو ۲۰۶ تیپ دو صفر کیلومتر    قیمت ۳۴۹۰۰۰۰۰ تومان       پزو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۳       قیمت ۲۷۵۰۰۰۰۰ تومان

پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۵        قیمت ۳۰۸۰۰۰۰۰ تومان        پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۲      قیمت  ۲۷۲۵۰۰۰۰ تومان

پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۴        قیمت ۲۸۳۰۰۰۰۰ تومان  

 بررسی من بر مبنای کارکرد سالی بیست هزار کیلومتر است.

۳- هزینه خواب پول ( البته درسته که سود بانکی در ایران سالی ۲۰ درصد است ولی سود بازاری پول ماهیانه ۳ الی ۴ درصد هست  که وقتی ماشین خریداری میشه قاعدتا این پول از جنبه ی سرمایه گذاری قضیه خارج میشه در حقیقت نزدیک به سالی چهل درصد )

 

پژو ۲۰۶ تیپ دو صفر کیلومتر    قیمت ۱۴۸۰۰۰۰۰تومان       پزو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۳       قیمت ۱۰۰۰۰۰۰۰ تومان

پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۵        قیمت ۱۲۰۰۰۰۰۰ تومان        پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۲      قیمت  ۹۸۰۰۰۰۰ تومان

پژو ۲۰۶ تیپ دو سال ۹۴        قیمت  ۱۱۰۰۰۰۰۰تومان

۴- هزینه های احتمالی تصادف های رانندگی (از آن جا که مدیریت ریسک بسیار مهم هست و تصادف هم ممکن است که پیش بیاد خب طبیعی است ) و دو تا هزینه ی اصلی هست که میتواند هزینه های تصادفات که موجب ضرب و جراحت و یا مرگ فردی شود را پوشش بده بیمه شخص ثالث و بیمه ای هم که هزینه های تصادف ماشین را شامل میشه بیمه بدنه هست با این پوشش خسارات ناشی از سرقت اتش سوزی و یا صدمه به ماشین را شامل میشه

پژو ۲۰۶ تیپ دو صفر کیلومتر    قیمت بیمه بدنه ۸۵۰۰۰۰ تومان    قیمت بیمه شخص ثالث ۱۴۵۰۰۰۰ تومان

۵- هزینه ی روغن - فیلتر - تجهیزات مصرفی از جمله لاستیک  و ...... برای هر سال (به ازای کارکرد بیست هزار کیلومتر در سال)

۳۵۰۰۰۰ تومان روغن - ۲۵۰۰۰۰تومان لاستیک - شمع و لنت تسمه تایم  سالی ۱۵۰۰۰۰ تومان - تعمیرات دوره ای ۲۰۰۰۰۰ تومان در کل ۹۵۰۰۰۰ تومان به علاوه بیش ۱۵ ساعت وقت مفید فرد (چون شبونه که نمیشه اینا رو انجام داد) البته هزینه های یه خودروی استاندارد هست به فرض این که خودرو تولیدی ساخت داخل هیچ مشکلی نداشته باشه دود نکنه بی خود اتیش نگیره تجهیزاتش کار نکنه و.... ( این اتفاق خیلی بعیده در حقیقت یه اتفاقه که یه خودرو ایرانی براش اتفاقی نیفته ) 

۶-  هزینه ی سوخت که معمولا ماشین های داخل ایران بنزین سوز هستند(حالا نمیخواد بگی اقا ما ماشینمون گازی هست دمت گرم ماشینت گازیه من دارم ۲۰۶ رو ببرسی میکنم عزیز جان) و در نظر گرفتن مصرف ۹ لیتر به ازای هر صد کیلومتر

۱۸۰۰ لیتر بنزین معمولی که هزینه ای معادل  ۱۸۰۰۰۰۰ تومان را در یک سال خواهد شد. و البته بیش از ده ها ساعت هزینه ی سوخت گیری 

۷- نیاز به پارکینگ خودرو و یا خرید طرح ترافیک و یا در نظر گرفتن پارکینگ برای اپارتمان (که به گمونم بیست میلیون تمام شه که البته این بیست میلیون مالکیت هست اما خب سود خواب پول را هم باید در نظر گرفت ) و الی باید سالی بیش از ۷۰۰۰۰۰ تومان برای پارکینگ گذاشت کنار ولی من این هزینه رو ۳۰۰۰۰۰ تومان در نظر مگیریم(میدونم که خیلی خیلی کمه ولی خب حداقل رو گفتم)

۸ - کارواش به ازای هر هفته یک بار شستن خودرو و هر کارواش دوازده هزار تومان در نهایت هزینه ای ۶۰۰۰۰۰ تومان پرداخت شود ( در محاسبه نظم رفتن به کارواش رو در نظر نگرفتم )  حداقل ۳۰ ساعت از وقت مفید مالک خودرو تلف خواهد شد.

۹- جریمه ی راهنمایی رانندگی این که میفرمایید من اصلا جریمه نمیشم اصلا ربطی به موضوع نداره چون جریمه شدن ربطی به راننده نداره بلکه ربط مستقیم به راهنماییی رانندگی داره (تعداد خودرو های موجود در کشور که مالکیتی دارند که ممکن الجریمه باشند ۱۹ میلیون عدد در نظر مگیریم (ایا خودرو سپاه و یا پلیس جریمه میشه) و از آن جا که پیشبینی در امد زایی راهنمایی رانندگی از بابت جریمه در سال ۹۷ چهار هزار میلیارد تومان است (یه محاسبه این که چقدر احتمال داره شما جریمه شید - مصرف روزانه ی بنزین در داخل کشور ۸۸۰۰۰۰۰۰ لیتر که در نظر مگیریم ۸۰۰۰۰۰۰۰ لیتر را مردم با خودرو هاشون مصرف میکنند(هشت میلیون لیتر مصرف خودرو هایی است که جریمه نمیشند هیچ وقت ) ۸۰۰۰۰۰۰۰ / ۱۰ =۸۰۰۰۰۰۰ - ۸۰۰۰۰۰۰*۱۰۰ = ۸۰۰۰۰۰۰۰۰ کیلومتر در روز مسافت طی شده ی خودرو های داخل ایران (خودرو هایی که جریمه میتونند بشوند) البته نمیدونم هر جور محاسبه میکنم اعداد جور در نمیاند ولی ممکن نیست کسی در سال یه جریمه رو نشه (ولی من جریمه رانندگی رو در نظر نمیگیرم 

۸۰۰۰۰۰۰۰۰/ ۱۹۰۰۰۰۰۰ = ۴۲.۱۰  کیلومتر متوسط پیمایش در روز  هر خودرو در داخل ایران 

نتیجه گیری هزینه و زمانی خودرو شخصی(پژو ۲۰۶ ) ۲۶۲۰۰۰۰۰ تومان زمان و حداقل ۶۶ ساعت وقت مالک خودرو (۶۶*۳۰۰۰۰ تومان(در صورتی که ساعت مفید فرد مورد نظر ۳۰۰۰۰ تومان ارزش داشته باشه (البته ساعت حداقل حقوق ۶۰۰۰ تومان - ۶۶*۶۰۰۰ = ۴۴۰۰۰۰ تومان)

که در نهایت بیست و هفت میلیون تومان هزینه ی داشتن خودرو شخصی است در سال که البته باید سی و چهار میلیون پول هم در اول داشت

۲۷۰۰۰۰۰۰/ ۱۵۳۶۰= ۱۷۵۷ به ازای هر کیلومتر پیمایش با خودرو شخصی ۱۷۵۷ تومان هزینه ایجاد میکنه برای مالک خودرو پژو ۲۰۶

مزایای داشتن خودروی شخصی

مزیت های داشتن خودروی شخصی بسیار زیاده از داشتن حریم شخصی تا این که نمیشه که با زن و بچه ماشین کرایه کرد و یا حتی  اصلا فرد دوست داره که خودرو شخصی داشته باشه احتمالا دوست داشتن از مهم ترین نکات اصلی انتخاب است این که دوست داری یه کار کنی یا این که همه دارند تو هم میخوای داشته باشی و یا این که اصلا این جوری راحت تری و دوست داری که خودرو شخصی داشته باشی 

گاها هم بعضی از افراد به علت موقعیت مکانی که دارند و مسافت های طولانی که باید در روز پیمایش کنند و یا نبود حمل و نقل عمومی به داشتن خودرو شخصی روی میاورند.

دلیلی داشتن خودرو شخصی برای بعضی از افراد هم نشان دادن طبقه اجتماعی شان هست
بعضی هم که خب دوست دارند اصطلاحا ماشین باز هستند و خودرو شخصی شان رو یک جسم نمیبنیند بلکه جنبه وابستگی روانی  به خودرو داردند و عاشقش هستند(اگر جزو این دسته از افراد هستید امیدوارم خدا صبر بالایی بهتون اطاعت کنه ایران به معنی واقعی کلمه جهنم ماشین باز هاست)

پینوشت:(در تاریخ4/7/1397 نوشته شده است وقتی دلار 17300 معامله میشد)

شاید شما الان بفرمایید که ضحی خیال خام هاشم الان 206 شده 70 تومان همه ماشین ها سه برابر چهار برایر شدند برادرررررررررررر این تزت تو ایران جواب نمیده(یه خنده ریز هم بکنید)

لازم به ذکر است همان طور که میدونید قیمت ماشین شما بالا یا پایین نشده بلکه ارزش پول ملی کم شده و قاعدتا اقلام بالا رفت باز هم بگم که در هر شرایطی بازز هم شما ضرر کردید.

چک تغییرات قیمت ها

چند مثال شخصی:

 

پراید وانت سفید رنگ رو من در سال 1396 به قیمت 16500000 خریداری کردم

نیسان رونیز نقره ای رنگ رو به قیمت 21500000 در سال 1387 خریداری کردیم

نیسان مورانو اجری رنگ را در سال 1390 به قیمت 105000000 خریداری کردیم

به ترتیب از لحاظ قیمت سکه طلا در زمان خرید (همیشه تاریخ پشتوانه پول طلا بود)

پراید :هر سکه طلا در آن تاریخ 1200000تومان میشود 13/75 سکه طلا

رونیز: هر سکه طلا در آن تاریخ 270000 تومان میشود 79/6296 سکه طلا

مورانو: هر سکه طلا در آن تاریخ 799000 تومان میشود 131/414267834 سکه طلا

به عبارتی در صورتی که شما در خرید خودرو نه سود میکردید نه ضرر به نرخ سکه ساعت 10:03 روز 4/7/1397 قیمت ها به ترتیب زیر میشد:

سکه طلا 4800000 تومان

پراید وانت- 66000000 تومان

رونیز 382219200 تومان

مورانو 630788160 تومان

در صورتی که قیمت این خودرو ها در تاریخ 4/7/1397 به ترتیب زیر است:

پراید وانت 38000000 تومان

رونیز 160000000 تومان

مورانو 350000000 تومان

درنتیجه بنده در خرید این پراید وانت به قیمت 16500000 و در صورت فروش به قیمت 38000000 تومان رقم28000000 تومان ضرر کرده ام 

به همین منوال برای رونیز و مورانو ضرر  هایی صد و بیست میلیونی و دویست و هشتاد میلیونی کردیم

و من الله توفیق