این یک سالی که گذشت پر بود از اتفاقات مختلف از اتفاقات داخلی خوب و بد (منظور شخصی هست شخص خودم) تا اتفاقات عجیب غریب بیرونی و کشور.
امسال همان طور که احتمالا بدونید یک سال خیلی پر آشوب از لحاظ سیاست ها اتفاقات و... در کشور بود.
1- نوسانات زیاد ارز و تحریم های عجیب و غریب
2- پایین اومدن وسع خرید جامعه ایرانی
3- تنش های وحشتناک در حوزه ی امنیت داخلی(از اتفاقات آبان ماه و قطع سراسری اینترنت و درگیری ها تا شهادت حاج قاسم سلیمانی و...)
4- و البته غول مرحله آخر هم که ویروس محترم کرونا هست که به معنی واقعی کلمه ما رو با قوی سیاهی که نسیم نیکولاس طالب عزیز میفرمودند آشنا نمود.
به شخصه به عنوان کسی که استراتژی مدیریت کسب و کار میخونم به غیر از بالا بردن سرانه مطالعه، ایمان به رستاخیز و انسان بودن و... یکی از مهم ترین چیزایی که موجب پایین اومدن بزه، بهتر شدن سطح زندگی مردم، کم تر شدن اختلافات خانوادگی و ... میدونم بالا رفتن سطح سواد و البته معشیت مردم میدونم.
البته بالا رفتن سطح سواد به تعداد زیادی هنجار های درونی و بیرونی و البته ایجاد برنامه و ساختار در زندگی ادم های یک مملکت داره.
متاسفانه ما به صورت نقطه به نقطه از سال 1388 الی 1398 هیچ رشد اقتصادی رو تجربه نکردیم و این یک عامل وحشتناک استو
البته کار های بزرگ هم کم نکردیم:)
بالا بردن نفوذمون در منظقه خاورمیانه و حتی شمال افریقا
جنگیدن رو یا رو و یا به صورت دست چندم با کشور های بزرگ منطقه و البته جهان(به خاک و خون کشیدن بزرگ ترین تاسیسات نفتی جهان و البته بزرگ ترین پایکاه امریکا در منطقه) البته یه مورد خیلی بزرگی که کشورمون در این زمینه رو به رو هست اینه که تبلیغات خوبی نداره (البته تو گرفتن کشتی انگلیسی خیلی تبلبیغات خوبی داشتیم:) ولی تو بقیه نه خیلی زیاد که این اصلا خوب نیست.
مورد بعدی هم متاسفانه عدم مدیریت بحران مدیران سطوح میانی و بالایی کشور هست که همه اینا به نظرم به خاطر نخوندن کیس ها و تجربه نکردن و مطالعه ی علمی نداشتن و البته فهم ضعیف روی مدیریت دیتا و تقسیم بندی ها بوده است.
با همه این اوصاف سالی بسیار فوق العاده ای رو برای سال 99 آرزو میکنم و حتما حتما بدون شک بیشترین تلاشم رو میکنم تو این سال برای رسیدن به بسیاری از اهداف کوتاه مدت و بلندمدتم.