مدت هاست که خیلی دوست داشتم در مورد شبکه های اجتماعی مطلبی بنویسم.
البته فقط یک بار در این وبلاگ به صورت جزیی در پست شش دلیل استفاده وبلاگ در این باره نوشتمواقعیت امر اینه که کلید استارت این که این پست رو بنویسم یک پیامک دعوت ساده بود.
(بسمه تعالی)
جلسه حلقه شجرة طیبه صالحین پایگاه مقاومت بسیج امام رضا(ع)آمل
امشب27/01/97راُس ساعت 20:20 مسجد امام رضا(ع)شهرستان آمل|موضوع:فضای مجازی{فرصت هاوتهدیدها}
جلسه حلقه شجرة طیبه صالحین پایگاه مقاومت بسیج امام رضا(ع)آمل
امشب27/01/97راُس ساعت 20:20 مسجد امام رضا(ع)شهرستان آمل|موضوع:فضای مجازی{فرصت هاوتهدیدها}
احساس خطر نسبت به فضای مجازی در طبقه های مختلف فکری سنی روحی و اقتصادی اجتماعی بسیار متفاوت است و لایه های مختلفی رو داره.
از سیاسیون مذهبی در لایه های بالایی حاکم بر جامعه که به غیر از این که بلد نیستن از به قول خودشون فضای مجازی (دنیای انلاین ) استفاده بکنند هیچ دیدی هم نسبت به آینده ی این دنیا و متاسفانه حال دنیای انلاین ندارند و فقط تنها چیزی که اول تو ذهنشون میرسه همانا فیلتر کردن و ملی کردن و ایجاد اینترانت است (حتی اگر اینتنرت ملی بشه باز هم ما مشکلات بسیار بسیار بزرگی خواهیم داشت مشکلات رفتاری که در ادامه مطلب به آن مسئله خواهم پرداخت)
در وحله اول به طور کل از دیدگاه من چیزی به نام جنگ نرم وجود نداره جنگ نرم همانا ایجاد حق انتخاب برای انسان هاست فرد هر گزینه ای رو که دوست داره را میتونه انتخاب کنه
ولی مشکل وقتی شروع میشه که ایجاد علاقه و البته ایجاد ساختار ذهنی و... یک فرد به وسیله ی شبکه های اجتماعی شروع میشود.
تجربه ی شخصی خودم رو نسبت به شبکه ی اجتماعی اینستاگرام و چرخ زدن های بی جهت و بی معنا و بگم.
بالفرض مثال میخواستم یه ویدیو و یا عکسی رو در اینستاگرام چک کنم در مورد یک موضوع خاص بعد از نیم ساعت یا یک ساعت انقدر پیشنهاد های خوبی اینستاگرام به من میداد که ساعت ها درگیر اون میشدم و به این ترتیب زمانم رو از بین میبرد.
البته کاملا طبیعی هست که این اتفاق میفتاد چون اینستاگرام به پردازش سلیقه سنجی و ایجاد کنندگی سلیقه ی بسیار هوشمندی مجهز است که قابلیت این را داره که تمام علایق فرد رو برای فرد پیشنهاد کنه و از روی علاقه فرد مورد نظر علایق جدیدی رو ایجاد میکنه این جوری میشه که هنجار ها در اینستاگرام ایجاد میشه شایعات ایجاد میشه موج های اجتماعی ایجاد میشه و خب فیسبوک هم رییس جمهور امریکا رو انتخاب میکنه(البته رییس جمهور ایران هم توسط تلگرام و اینستاگرام انتخاب شد و البته نمایندگان مجلس نیز همین طور نه به وسیله ی تبلیغ مستقیم بلکه بر مبنای ایجاد زمینه ی ذهنی در افراد اون جامعه)
احتمالا اطلاع از این قضیه دارید که وقتی شما در یک شبکه ی اجتماعی فعالیت دارید اون شبکه ی اجتماعی شما رو از همسرتان یا حتی از خودتان بیشتر میشناسه و این گونه خوراک دهی فکر به شما میکند(یه نکته که احتمالا باید برای شما هم مثل من جالب باشه شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام چرا چندین میلیارد دلار ارزشه با این که ورود و عضویت در این شبکه اجتماعی رایگان است؟ این ارزش از کجا نشات میگیره؟ دلیلش سادست هر کاربر یعنی پول:)
این متن رو امیر تقوی عزیز در مورد گوشی های موبایل نوشته بود که در این جا با شما به اشتراک میزارمش
هیچکس تنها نیست، اما به چه قیمتی ؟
چند تا آمار ساده!
✔️متوسط زمان صرف شده برای کار با اسمارت فونها در شبانه روز ۱۹۴ دقیقه!
✔️متوسط تعداد دفعات لمس گوشی در روز ۱۵۰ بار
✔️ متوسط تعداد اپلیکیشن روی هر اسمارت فون۴۱
✔️حداکثر فاصله ۹۰% آدمها در طول روز از گوشی ۱ متر و نیم
✍️بلاشک گوشی موبایل آدمها این روزها تقریبا مهمترین وسیله زندگی آنهاست و به نظر میرسد که ثقل زندگی ما در روابط انسانی از گویش و نوشتار و لمس و تحرک به نمایشگرهای چند اینچی لمسی منتقل شده! کافی است در مهمانی و تاکسی و پرواز و گرمابه و گلستان نگاهی نه چندان دقیق به اطراف بیاندازیم تا ابعاد مساله روشن شود! واکنش آدمها به آلارمهای گوشی چیزی در حد شرطی شدن و بلکه هم بیشتر است! در یک کلام گوشیهای ما تبدیل به امتداد بیرونی و بخشی از بدن شده اند که تاثیرات عمیقی بر خود اصلی ما دارند!
✔️بعد از حدود ۹ سال صرف کردن شبانه روز زندگی در بیزنس موبایل کم کم دارم درک میکنم که شعارهایی که غولهای مخابراتی میدادند بدون اینکه آب از آب تکان بخورد چه بلای به سر زندگی ما آورده و ما بیخبرانیم!
✔️“زندگی دیجیتال” چیزی از روح زندگی واقعی باقی نگذاشته است! روزگاری برای اینکه به دلدار برسانیم که فلانی دوستت دارم باید مرارتها میکشیدیم و در خیلی از مواقع هم شرم حضور و یا ترس آبروریزی و … باعث چه داستانها که نمیشد! آن روزها دوستت دارم حرمت داشت! امروز به لطف آیکونها در کسری از ثانیه آی لاو یو با یک بوس اضافه برای کسی که یک روز هم از اشناییمان نمیگذرد ارسال میکنیم و من هرگز از دریافت پیام آی لاو یو باس روی وایبرم از همکاری که با مرخصیش موافقت کردم تعجب نمیکنم! آن روزها پیام رسانهای رایگان نبودند تا با تابلوی “فقط با جنبه ها وارد شوند” مرد و زن مردم ما را در گروههای بی شمار به چالش بی شرمی و دست انداختن همه ارزشها و مفاهیم بکشند! امروز ما جنبه داریم اما دیگر حیا نداریم! به همین سادگی!
✔️غول سوئدی مخابرات میگفت “ما شما را بهم وصل میکنیم!” اما نگفت که هزینه این اتصال تنها قبض موبایل ما نخواهد بود! هزینه این اتصال همه آن لحظات زیبایی است که از دریچه چشم خود نمیبینیم تا با دوربین اسمارت فون خود، برای اینستاگرام و فیسبوک عکس بگیریم و آپلود کنیم تا استراتژی تولید محتوی و داده فروشی روز به روز فربه تر شود! دریغ از همه خلوتهایی که زائل شد و همه تنهاییهایی که میتوانست سرچشمه خلق تازه ها شود.
✔️آری ! هیچکس تنها نیست، همه به هم وصلند و مشغول کشتن روح زندگی و لحظات هستند! ۹۳ میلیون نفری که روزانه حدود ۱ میلیون دلار فقط روی اپلیکیشن candy crush خرج میکنند تنها نیستند چون روزانه معادل ۱۷۶۰ سال وقت برای ست کردن دانه های رنگی آتش میزنند!
✔️این آش اینقدر شور شده که بالاترین حد ابراز علاقه به کسی این است که بگوییم حتی از موبایلم هم بیشتر دوستت دارم! اگر روزی on-line بودن هدیه بود، امروز در دنیایی که تعداد گوشیهای زیر هر سقف از تعداد آدمها بیشتر است بالاترین حد احترام و علاقه وقتی با کسی هستیم شاید این است که دیسکانکت باشیم و فقط برای او! اگر چه امروز گریزی از اینهمه اتصال و ارتباط نیست اما باور کنیم شاید روزی ۱ ساعت دیسکانکت حال همه ما را بهتر خواهد کرد.
از سیاسیون مذهبی در لایه های بالایی حاکم بر جامعه که به غیر از این که بلد نیستن از به قول خودشون فضای مجازی (دنیای انلاین ) استفاده بکنند هیچ دیدی هم نسبت به آینده ی این دنیا و متاسفانه حال دنیای انلاین ندارند و فقط تنها چیزی که اول تو ذهنشون میرسه همانا فیلتر کردن و ملی کردن و ایجاد اینترانت است (حتی اگر اینتنرت ملی بشه باز هم ما مشکلات بسیار بسیار بزرگی خواهیم داشت مشکلات رفتاری که در ادامه مطلب به آن مسئله خواهم پرداخت)
در وحله اول به طور کل از دیدگاه من چیزی به نام جنگ نرم وجود نداره جنگ نرم همانا ایجاد حق انتخاب برای انسان هاست فرد هر گزینه ای رو که دوست داره را میتونه انتخاب کنه
ولی مشکل وقتی شروع میشه که ایجاد علاقه و البته ایجاد ساختار ذهنی و... یک فرد به وسیله ی شبکه های اجتماعی شروع میشود.
تجربه ی شخصی خودم رو نسبت به شبکه ی اجتماعی اینستاگرام و چرخ زدن های بی جهت و بی معنا و بگم.
بالفرض مثال میخواستم یه ویدیو و یا عکسی رو در اینستاگرام چک کنم در مورد یک موضوع خاص بعد از نیم ساعت یا یک ساعت انقدر پیشنهاد های خوبی اینستاگرام به من میداد که ساعت ها درگیر اون میشدم و به این ترتیب زمانم رو از بین میبرد.
البته کاملا طبیعی هست که این اتفاق میفتاد چون اینستاگرام به پردازش سلیقه سنجی و ایجاد کنندگی سلیقه ی بسیار هوشمندی مجهز است که قابلیت این را داره که تمام علایق فرد رو برای فرد پیشنهاد کنه و از روی علاقه فرد مورد نظر علایق جدیدی رو ایجاد میکنه این جوری میشه که هنجار ها در اینستاگرام ایجاد میشه شایعات ایجاد میشه موج های اجتماعی ایجاد میشه و خب فیسبوک هم رییس جمهور امریکا رو انتخاب میکنه(البته رییس جمهور ایران هم توسط تلگرام و اینستاگرام انتخاب شد و البته نمایندگان مجلس نیز همین طور نه به وسیله ی تبلیغ مستقیم بلکه بر مبنای ایجاد زمینه ی ذهنی در افراد اون جامعه)
احتمالا اطلاع از این قضیه دارید که وقتی شما در یک شبکه ی اجتماعی فعالیت دارید اون شبکه ی اجتماعی شما رو از همسرتان یا حتی از خودتان بیشتر میشناسه و این گونه خوراک دهی فکر به شما میکند(یه نکته که احتمالا باید برای شما هم مثل من جالب باشه شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام چرا چندین میلیارد دلار ارزشه با این که ورود و عضویت در این شبکه اجتماعی رایگان است؟ این ارزش از کجا نشات میگیره؟ دلیلش سادست هر کاربر یعنی پول:)
این متن رو امیر تقوی عزیز در مورد گوشی های موبایل نوشته بود که در این جا با شما به اشتراک میزارمش
هیچکس تنها نیست، اما به چه قیمتی ؟
چند تا آمار ساده!
✔️متوسط زمان صرف شده برای کار با اسمارت فونها در شبانه روز ۱۹۴ دقیقه!
✔️متوسط تعداد دفعات لمس گوشی در روز ۱۵۰ بار
✔️ متوسط تعداد اپلیکیشن روی هر اسمارت فون۴۱
✔️حداکثر فاصله ۹۰% آدمها در طول روز از گوشی ۱ متر و نیم
✍️بلاشک گوشی موبایل آدمها این روزها تقریبا مهمترین وسیله زندگی آنهاست و به نظر میرسد که ثقل زندگی ما در روابط انسانی از گویش و نوشتار و لمس و تحرک به نمایشگرهای چند اینچی لمسی منتقل شده! کافی است در مهمانی و تاکسی و پرواز و گرمابه و گلستان نگاهی نه چندان دقیق به اطراف بیاندازیم تا ابعاد مساله روشن شود! واکنش آدمها به آلارمهای گوشی چیزی در حد شرطی شدن و بلکه هم بیشتر است! در یک کلام گوشیهای ما تبدیل به امتداد بیرونی و بخشی از بدن شده اند که تاثیرات عمیقی بر خود اصلی ما دارند!
✔️بعد از حدود ۹ سال صرف کردن شبانه روز زندگی در بیزنس موبایل کم کم دارم درک میکنم که شعارهایی که غولهای مخابراتی میدادند بدون اینکه آب از آب تکان بخورد چه بلای به سر زندگی ما آورده و ما بیخبرانیم!
✔️“زندگی دیجیتال” چیزی از روح زندگی واقعی باقی نگذاشته است! روزگاری برای اینکه به دلدار برسانیم که فلانی دوستت دارم باید مرارتها میکشیدیم و در خیلی از مواقع هم شرم حضور و یا ترس آبروریزی و … باعث چه داستانها که نمیشد! آن روزها دوستت دارم حرمت داشت! امروز به لطف آیکونها در کسری از ثانیه آی لاو یو با یک بوس اضافه برای کسی که یک روز هم از اشناییمان نمیگذرد ارسال میکنیم و من هرگز از دریافت پیام آی لاو یو باس روی وایبرم از همکاری که با مرخصیش موافقت کردم تعجب نمیکنم! آن روزها پیام رسانهای رایگان نبودند تا با تابلوی “فقط با جنبه ها وارد شوند” مرد و زن مردم ما را در گروههای بی شمار به چالش بی شرمی و دست انداختن همه ارزشها و مفاهیم بکشند! امروز ما جنبه داریم اما دیگر حیا نداریم! به همین سادگی!
✔️غول سوئدی مخابرات میگفت “ما شما را بهم وصل میکنیم!” اما نگفت که هزینه این اتصال تنها قبض موبایل ما نخواهد بود! هزینه این اتصال همه آن لحظات زیبایی است که از دریچه چشم خود نمیبینیم تا با دوربین اسمارت فون خود، برای اینستاگرام و فیسبوک عکس بگیریم و آپلود کنیم تا استراتژی تولید محتوی و داده فروشی روز به روز فربه تر شود! دریغ از همه خلوتهایی که زائل شد و همه تنهاییهایی که میتوانست سرچشمه خلق تازه ها شود.
✔️آری ! هیچکس تنها نیست، همه به هم وصلند و مشغول کشتن روح زندگی و لحظات هستند! ۹۳ میلیون نفری که روزانه حدود ۱ میلیون دلار فقط روی اپلیکیشن candy crush خرج میکنند تنها نیستند چون روزانه معادل ۱۷۶۰ سال وقت برای ست کردن دانه های رنگی آتش میزنند!
✔️این آش اینقدر شور شده که بالاترین حد ابراز علاقه به کسی این است که بگوییم حتی از موبایلم هم بیشتر دوستت دارم! اگر روزی on-line بودن هدیه بود، امروز در دنیایی که تعداد گوشیهای زیر هر سقف از تعداد آدمها بیشتر است بالاترین حد احترام و علاقه وقتی با کسی هستیم شاید این است که دیسکانکت باشیم و فقط برای او! اگر چه امروز گریزی از اینهمه اتصال و ارتباط نیست اما باور کنیم شاید روزی ۱ ساعت دیسکانکت حال همه ما را بهتر خواهد کرد.
